آدینه دلبران | ||
|
از دور دست انوار قدسی کاروان،چشمان لبریز از اشتیاق مردمانی به وسعت تاریخ را به نوازش نشسته است صدای گام های ناقه ها ، هیاهوی بی حاصل زمین را به سکوت دعوت میکند شاید که صدای "من الغریب الی الحبیبش"در لابه به لای نعره های خفته بی صفتان گم نشود دگر هرم گرمای بیابان، در آتشین نفس مولاییش ذوب شدن را حس میکند آری کم کم دلشوره های کاروان رنگ خون به خود میپاشد و در تلالو نگاه خیسشان دریا محکوم به رنگ باختن میشود فَاخْلَعْ نَعْلَيْك إِنَّك بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طوًي"" دگر نفس های به شماره افتاده کاروان فهمید، جنس سکوت این زمین جنس رفتن نیست آری دل هم رکاب قافله سالارمان در غاضریه به خیمه سبز روضه نشسته است . مرکب مولا دگر قدم از قدم بر نمیداردتا شاید قاصدی ، پی نام و نشانی از این زمین روانه گردد دل آئینه صفت خواهری صبور ، دگر مثل سیر و سرکه دارد میجوشد !!!بارخدایا ، اینجا ، آنجا نباشد "اللهم انی اعوذ بک من الکرب و البلاء" "سیل اشک امانم را بریده است....." آقا خودتان که سالمید انشاالله آری اینچنین قصه خونین کربلا پا به طلیعه عاشقی نهاد دگر ذره ناچیز دل،گرمای ساحت نورانی حریم با وقارشان را به تحمل نمینشیند باشدکه رشته های زخمی از روضه خیال، به مدد یادشان مرهمی یابد و نطق خفته قلم، جانی دوباره بستاند نظرات شما عزیزان: برچسبها: |
|
(function(i,s,o,g,r,a,m){i['GoogleAnalyticsObject']=r;i[r]=i[r]||function(){ (i[r].q=i[r].q||[]).push(arguments)},i[r].l=1*new Date();a=s.createElement(o), m=s.getElementsByTagName(o)[0];a.async=1;a.src=g;m.parentNode.insertBefore(a,m) })(window,document,'script','//www.google-analytics.com/analytics.js','ga'); ga('create', 'UA-52170159-2', 'auto'); ga('send', 'pageview'); |