خواهران و برادران اولاً این را همه ما می دانیم که امامان ما همه معصوم و پاک آفریده شده اند و همان طور معصوم و پاک از دنیا رفته اند و دارای صفاتی بودند که هرگز یک انسان عادی دارای آن شرایط نبوده است. مانند ....

...سید طاووس می گوید: شبی در سامرا وارد سرداب امام زمان شدم. صدای ملکوتی امام را در حال مناجاتت با خالق یکتا شنیدم که می فرمودند:

«اَللهُمَ اِنَ شیعَتنٰا مِنا خلقوا مِنْ فٰاضل طینتِنا و عجنوا بماءِ ولایتِنا اَللهمَ اغفِرَّ لهمْ مِنَ ... .»

 پروردگارا ! شیعیان ما از ما هستند، از زیادی گل ما خلق شده اند و به آب ولایت ما عجین گشته اند، خدایا آنها را بیامرز و گناهانشان را عفو فرما.

پروردگارا! آنها را روز قیامت در مقابل چشم دشمنان ما مواخذه مفرما چنانچه میزان گناهانشان بیشتر و ثوابشان کم است از اعمال من بر دار و به ثوابشان بیفزای.

 خواهر و برادرم! خیال می کنید در مقابل این همه دروغها، غیبتها، رباخواریها، دنیا پرستی ها و بی حجابی ها و چون حیوانات بخاطر دنیا به جان هم افتادنها و همچنین بی حرمتی  به کلام خداوند یعنی قران و بی اعتنا بودن به امام زمان (ع) عذاب ندارد. به خدا قسم در مقابل این اعمال ما باید از آسمان سنگ ببارد.

 می دانید چه کسی جلو این عذاب الهی را گرفته است؟ آری آن دعاهای شبانه روزی امام زمان ماست. آخر چقدر بی انصافی  و چقدر بی معرفتی! چرا ما به فکر آن حجت الهی نیستیم؟ تا کی در حضورش مرتکب عصیان می شویم و به عنوان یک شیعه بجای این که زینت آقا امام زمان(ع) باشیم، با اعمالمان دل پاک و مطهرش را به درد می آوریم؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: